Wśród istot inteligentnych – Tyś doskonała,
więc wielce trzeba Cię cenić.
Przy Tobie ciekawość życie dostała,
na Twej drodze będzie się mienić.
Tyś obeznana w każdej dziedzinie,
odpowiedzi każdemu użyczyć możesz.
Dusza Twa nigdy nie zginie,
albowiem w mroku nie utoniesz.
Jesteś tak miła i dobra,
jesteś tak tajemnicza i poważna.
Twa myśl jest mądra,
Twa potęga jest niewyobrażalna…
List do Mikołaja
W tym niezwykłym roku
znów sporządziłem swoją listę
ze złotych liter bloku
jak przypadło na artystę.
Na te cudowne Święta
Chcę dostać średniowieczny zamek.
Będą w nim książęta,
A na wieży usytuowany zegarek.
Chciałbym jeszcze Drogi Mikołaju
Dostać wielki statek piratów.
Szukać będę według zwyczaju,
gdzieś daleko zakopanych skarbów.
Wigilia
W dużym, ozdobionym pokoju,
spotkało się wielu ludzi.
Nie ma tam zastoju
Nikt rozmawiając się nie nudzi.
Na środku stół wielki,
owoce i warzywa smakowite.
Czekolada i smaczne wafelki,
szynka i ser wyśmienite.
Wszystko już przygotowane zostało,
Wiec usiedli wszyscy razem.
Długo się będzie pamiętało,
– Nie przeminie wspomnienie o niej z czasem…
WIOSENNE IGRASZKI
Wiosna znów nas odwiedziła
Witając uroczo i skromnie.
Pąki liści roślin zbudziła,
Śpiew ptaków brzmi wybornie.
Zabawa w wiosennym słońcu,
Daje nam tyle radości.
Zima odchodzi w końcu,
Zabierając ze sobą nieciekawości.
Z wiosną fajnie poigraszkować,
Miło można spędzić czas.
Nie ma czego żałować,
Gdyż zawsze raduje nas.
marzec 2015
Budzi się nowy dzień,
Zza gór wychodzi słońce,
By uśpić nocny cień
I zesłać promienie świecące.
Świat zielony odwiedza wiosna,
Ożywiony zostaje każdy pień.
Klon, krzew lub sosna,
W radości witają kolejny dzień.
Wiosna przywraca żywe kolory
Wszelkiej roślinności,
Którą odebrała niedawna zima…
„Wiosna”
Znów nas odwiedziła wiosna,
Szeptała mi nad uchem sosna.
Słońce ładnie wówczas zaświeciło,
I wokół zielono się zrobiło
„Wiosenny wiatr”
Już budzi się roślinność zielona,
Oświetlona promieniami złocistego słońca.
Już marzanna w rzece utopiona,
Porwana nurtem dalekim nie znającym końca…
Przyjemny wiatr zatańczy ze wszystkimi drzewami,
Głaszcząc kolorowe, kwieciste łąki,
Dumnie szybował ponad jeziorami,
Szkicując na nich faliste wzorki.
Wiosenny wiatr gdzieś rozwiał cienie zimy,
Niosąc zapachy z innych krain zielonych.
Głosem jego były ciche szumy,
Wzbudzające śpiew ptaków, tak nim zdumionych.
Ponownie wszystko wybudziło się do życia,
Świętując nadejście pierwszej pory roku.
Przygotowując się do radosnego wiosny rozpoczęcia,
Wszyscy pozostawili swoje smutki z boku!
